Cocaïne
Cocaïne
Wat is cocaïne?
Cocaïne wordt via een chemisch proces uit de bladeren van de cocaplant bereid. De cocaplant komt oorspronkelijk uit het Andesgebergte. Daar worden de bladeren sinds mensenheugenis gekauwd, omdat ze stimulerend werken en ademhalingsmoeilijkheden op grote hoogte verlichten.
Na de verovering van Zuid-Amerika door de Spanjaarden is het gebruik verder verspreid. Cocaïne werd vervolgens populair als stimulerend middel en als middel voor plaatselijke verdovingen. Vroeger werd het bijvoorbeeld door tandartsen als plaatselijke verdoving gebruikt.
Pas na de Eerste Wereldoorlog werd het middel verboden. Cocaïne is een wit kristalachtig poeder. Er worden veel namen voor cocaïne gebruikt, zoals ‘wit’, ‘snow’ en ‘sos’. De populairste is 'coke'.
Zuiverheid
Cocaïnepoeder wordt altijd versneden met andere middelen. Gemiddeld genomen heeft coke een zuiverheid van 50%. Monsters die getest worden lopen echter uiteen van 10% tot 80% zuiverheid, dat wil zeggen dat in sommige gevallen het poeder voor 90% uit andere stoffen bestaat.
Snuiven
Cocaïnepoeder wordt bijna altijd gesnoven. Het cocaïnepoeder wordt in een 'lijntje' gelegd en direct in de neus of via een kokertje, opgesnoven. Als je cocaïne snuift, werkt het al na enige minuten. De effecten houden ongeveer een half uur aan. Snuifcocaïne is vrij populair onder uitgaande jongeren, met name in trendy clubs, discotheken en cafés. Cocaïne kan ook worden gerookt, we noemen het dan crack of basecoke.
Roken
Crack of basecoke is de rookbare vorm van cocaïne. Om basecoke te maken wordt cocaïne verhit met maagzout of bakpoeder (crack). Als dit mengsel verder gezuiverd wordt, ontstaat er basecoke. Basecoke en crack werken nog heftiger en nog korter dan snuifcocaïne. Het zijn dan ook zeer verslavende middelen.
Crack en basecoke
Crack en basecoke behoren tot de stimulerende middelen. Het zijn 'gezuiverde' vormen van cocaïne. Het zuiveren gebeurt met maagzout of met ammonia. Bij maagzout wordt de cocaïne met water verhit in een lepel. Er komt dan een olieachtig laagje bovendrijven. Door het laagje aan te raken met een mespuntje gaat het klonteren. Bij de bereiding ontstaat ook koolzuurgas. Bij het roken komt dat vrij. Dat maakt een krakend geluid. Vandaar de naam crack. Als je bij de bereiding te weinig water gebruikt, kunnen versnijdingsmiddelen en maagzout in het klontje zitten.
Ammonia
De cocaïne kan ook met ammonia in een lepel verhit worden. Ook dan komt er een olieachtig laagje bovendrijven. Na aanraking met een mespuntje gaat het klonteren. Daarna wordt het klointje nog een keer verhit met water. In het klontje kan ammonia achterblijven. Ammonia is slecht voor de longen. Bereiding met maagzout is iets minder riskant. In de jaren tachtig maakten de gebruikers zelf de basecoke. Tegenwoordig wordt basecoke veelal kant-en-klaar op straat verkocht.
Hoe wordt het gebruikt?
Crack en basecoke worden gerookt in een waterpijp of crackpijpje (het zogenaamde ‘basen’) of gechineesd waarbij de crack op aluminiumfolie wordt verhit en de damp door een kokertje wordt geïnhaleerd.
De werking van cocaïne
Door gebruik van cocaïne kan je je uitgelaten, energiek, vrolijk en vol zelfvertrouwen voelen. Veel mensen ervaren het gevoel dat hun uithoudingsvermogen en spierkracht toenemen en het oogt alsof ze snel en helder kunnen nadenken. Het gevoel van vermoeidheid en honger verdwijnen en je hebt de neiging om heel veel te praten. Veel mensen hebben het zelfs niet door als ze zich bezeren terwijl ze onder invloed zijn. Deze stemmingsverbetering (‘flash’) is van korte duur. Het prettige gevoel ebt na een half uur weg en kan omslaan in een somber, teleurgesteld en leeg gevoel (‘crash’). Het goed kunnen praten en helder denken is dan weg. De verleiding om dan opnieuw te gebruiken is voor veel mensen groot.
Lichamelijke uitwerking
Cocaïne maakt niet alleen vrolijk, maar heeft ook een plaatselijk verdovend effect. Als je snuift, verdooft dat je neus, je gehemelte en je tandvlees. Matig gebruik van cocaïne kan ook seksueel stimulerend werken. Bij toenemend gebruik neemt dat effect af en kan de zin in seks helemaal verdwijnen.
Lichamelijke verschijnselen zijn: een versnelde hartslag en ademhaling, een verhoging van de bloeddruk en een vernauwing van de bloedvaten (waardoor er hoofdpijn kan ontstaan). Cocaïne werkt ook laxerend en bij een hoge dosis stijgt de lichaamstemperatuur.
De werking van crack
Het gebruik van crack slaat in als een bom. Het begint al na enkele seconden te werken. Het effect is te vergelijken met dat van snuifcoke, maar dan vele malen sterker. Je krijgt een enorme kick en voelt je intens gelukkig en geweldig. Een golf energie trekt door je hele lichaam. Even zijn alle zorgen en frustraties weg. Jij bent het stralende middelpunt van het universum! Deze ‘flash’ duurt ongeveer 20 seconden.
Crash
Na enkele minuten komt de ommezwaai, de ‘crash’: je voelt je heel naar. Soms krijg je hallucinaties: je ziet dan bijvoorbeeld witte crackbolletjes liggen, die er niet zijn. Het gevoel dat je jeuk hebt onder je huid kan ook heel onaangenaam zijn (zogenaamde "cokebeestjes"). Je raakt opgefokt, angstig en lusteloos en je wilt onmiddellijk opnieuw gebruiken. Dat verlangen is heel sterk: je hartslag, bloeddruk en lichaamstemperatuur gaan erg omhoog. Verder heb je doorgaans geen zin in seks, geen eetlust en geen slaap.
Als de crack helemaal uitgewerkt is, kan je last houden van:
- lusteloosheid
- depressiviteit
- slapeloosheid
- huiduitslag en pukkels
- droge gebarsten lippen
- hese stem
- benauwdheid
- verminderde weerstand
- uitputting
- paranoia
- totale onverschilligheid
Wat zijn de risico's van cocaïnegebruik?
Als je veel en regelmatig coke gebruikt, kunnen er veranderingen in jouw persoonlijkheid optreden. Mensen die altijd heel aardig waren, kunnen zich bijvoorbeeld onbetrouwbaar en egoïstisch gaan gedragen. Dit noem je ook wel verslavingsgedrag.
Cocaïne verhoogt jouw hartslag en vernauwt jouw bloedvaten. Jouw hart heeft meer zuurstof nodig maar krijgt door de vernauwde bloedvaten juist minder. Jouw hart moet dus harder werken om aan zuurstof te komen. Er zijn gevallen bekend van hartinfarcten, hersenbloedingen, nierinfarcten en een plotselinge dood na het gebruik van cocaïne. Als je suikerziekte, een hoge bloeddruk, een zwak hart of epilepsie hebt, wordt afgeraden om cocaïne te gebruiken.
Door het snuiven van cocaïne kunnen de neusslijmvliezen uitdrogen. Dat komt omdat cocaïne de bloedvaten vernauwt. Je kunt hierdoor constant verkouden zijn en vaak bloedneuzen krijgen. Reuk en smaak gaan achteruit. Het neusslijmvlies kan gaan ontsteken en zelfs afsterven. Het neustussenschot kan langzaam maar zeker wegteren. Cocaïne kan in de voorhoofdsholte komen en daar een stevige hoofdpijn veroorzaken.
Versneden coke
Cocaïne wordt versneden met andere stoffen. Soms gebeurt dat met onschuldige middelen, zoals suiker, maar er zijn ook gevallen waarin het versneden is met meer gevaarlijke stoffen, zoals fenacetine en levamisol.
Risico's van het gebruik van crack
Crack is zwaar verslavend, zowel lichamelijk als geestelijk. Door het korte effect wil je direct opnieuw gebruiken en je hebt iedere keer meer nodig om hetzelfde effect te bereiken. Daarmee neemt ook de kans op een overdosis toe.
Als de crack helemaal uitgewerkt is, kan je last houden van:
- Lusteloosheid
- Depressiviteit
- Slapeloosheid
- Huiduitslag en pukkels
- Droge gebarsten lippen
- Hese stem
- Benauwdheid
- Verminderde weerstand
- Uitputting
- Paranoia
- Totale onverschilligheid
Wat zijn risicovolle combinaties met cocaïne?
Het combineren van verschillende middelen wordt altijd afgeraden. De effecten zijn onvoorspelbaar en kunnen voor gevaarlijke klachten zorgen.
De combinatie van deze twee middelen heeft een tegengestelde werking. Cocaïne is een stimulerend middel en zorgt voor een energiek en opgewekt gevoel terwijl alcohol een verdovend middel is. Het is vooral erg gevaarlijk omdat je niet merkt dat je onder invloed bent van alcohol, terwijl je juist meer onder invloed bent. Je gebruikt snel te veel en je grenzen kunnen vervagen.
Bij het combineren van alcohol en cocaïne ontstaat er in de lever een nieuwe stof: coca-ethyleen. De stof coca-ethyleen werkt op de dopaminevrijlating in de hersenen, net als alcohol en cocaïne. Echter is de stof coca-ethyleen veel sterker.
De risico’s van het combineren van alcohol en cocaïne zijn:
- Alcohol en cocaïne zorgen er beide voor dat je bloeddruk en je hartslag omhoog gaan. Er wordt meer van het lichaam gevraagd en de kans op hart- en vaatziekten wordt vergroot.
- Door de nieuwe stof coca-ethyleen die vrij komt is er meer kans op orgaanschade.
- Een grotere kans op een alcoholvergiftiging, omdat je alle waarschuwingssignalen van jouw lichaam niet merkt en voelt.
- Agressiviteit en impulsief gedrag
- Door de sterke effecten op de dopaminevrijlating in de hersenen is de kans op verslaving veel groter.
- Verkeersongelukken
- Oververhitting
- Meer kans op psychische stoornissen, depressie en psychose.
De combinatie van cocaïne en stimulerende middelen heeft een versterkende werking. Een aantal voorbeelden van stimulerende middelen zijn: Mdma en amfetamine.
De risico’s van het combineren:
- Er is een grotere kans op uitdroging en oververhitting.
- Het lichaam wordt verder uitgeput. De schade aan de organen wordt vergroot.
- Cocaïne en stimulerende middelen hebben een effect op de bloeddruk en hartslag. Dit zorgt voor een grotere kans op hart- en vaatziekten.